Waarom mag ik niet eeuwig slapen
sinds mijn vriendschap met de dood
pappa ik kom je zoeken en haal je terug
alles word weer zoals vroeger
want ik ben jouw kleine meid en jij mijn grote held
Ik bewandel wegen zonder jou aan mijn zij
schreeuw je naam door alle gangen
krijg alleen mijn echo als antwoord
maar pap ik geef het nog niet op
wil geen afscheid van je nemen
Uren dagen worden weken maanden jaren
paniek besluipt me pap waar blijf je nou
mijn verdriet volgt mij op weg naar jou
ben moe, gebroken sinds jouw laatste zucht
moet het opgeven ik voel je niet meer
fluister soms heel zacht je naam
als ik denk dat jij er bent
want ik hou van jou
meizzie: | Woensdag, december 27, 2006 12:51 |
zo ontzettend mooi geschreven en verwoord... ik word er stil van en krijg een brok in mn keel. liefs en sterkte, mariek |
|
switi lobi: | Zaterdag, september 09, 2006 16:51 |
Wat een aandrijpend gedicht..... Sterkte, liefde licht en kracht gewenst aan haar. Dikke kus, liefsliefs....switi lobi |
|
Renate-td-: | Zaterdag, september 09, 2006 00:29 |
Sterkte, knuffel | |
Jeffry: | Zaterdag, september 09, 2006 00:28 |
sterkte... | |
Klaes: | Zaterdag, september 09, 2006 00:11 |
intens rakend groet/klaes |
|
fran92: | Zaterdag, september 09, 2006 00:09 |
heb de tranen in mijn ogen wens iedereen heel veel liefde kracht licht en warmte toe heel veel sterkte! liefs fran92 |
|
Auteur: semara | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 09 september 2006 | ||
Thema's: |