La prostituee
La Prostituee
Als een hulpeloos karkas op een bed bezaaid met bloed,
benen in de lucht als een hitsige vrouw,vind zij toch de moed.
rood gloeiend en gifzwetend, richt zij zich tot boven....,
tevergeefs.....
zo gedoemd tot Satans oven.
Als een fontein met zijn ritmisch gesnik,
hoort ze het sijpelen met een constant getik.
Ze zoekt tevergeefs naar de wond op haar lichaam,
waar komt dat verdomde bloed vandaan.
Zij is de vampier van haar eigen hart,
een van de uitgestotenen, tot voorwerp van eeuwige lust
kent zij nimmer rust
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: *frenkie* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2006 | ||
| Thema's: | ||