papa je bent volgende week 4 jaar heen gegaan.
8 september
hoorde we dat je naar huis mocht
de dokteren konden niets meer aan je doen.
geen idee wat ons te wachten stond
heb ik alles geregeld zodat je thuis verpleegt kon worden.
10 september
we mochten je op komen halen.
god wat was jij blij dat je naar huis mocht
12 uur.
thuis aan gekomen ging je snel achter uit
ik vroeg je wat denk je papa
je zei me ik wil naar huis
ik zei je je bent thuis
je keek naar de tv en het schilderij boven je bed
je zei me ja dat is zo.
19 uur
je ging over geven.
je gaf toen zelf aan dat je dood wou,
we hebben de dokter laten komen.
die vond dat je naar het ziekenhuis terug moest.
20,30 uur.
je kreeg de morfine prik in je been.
en je kwam in diepe slaap.
voor mama werd er een bed neer gezet naast jou.
11 sept
01 uur
ik ging slapen ik dacht morgen zie ik je weer
ik droomde dat je heen ging en dat je naar me hand grijpte.
06 uur
een nieuwe dag.
een eind aan jou korte leven.
ik werd wakker gemaakt door een zuster,
die bracht me naar je kamer,
daar zag ik dat je uit je pijn verlost was.
met mama aan je zijde.
waar je 40 jaar lief en leed mee deelde.
je was maar een paar uur thuis maar ik ben zo dankbaar dat ik jou laatste wens heb vervuld.
papa ik mis je