Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Opgekropt en al
Telkens laat ik een traan
Als ik weer zit te denken
Wat voor rot dag ik morgen zal begaan
Zal ik er weer alleen voor staan
Er is niemand die om me geeft
Naja, Dat is wat ze laten zien
Ik kan met niemand praten, opgekropt en al
Maarja.. Bovendien,
Het zal wel zo horen te gaan....
Reacties op dit gedicht
Louisa vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Jusst.
:
Dinsdag, september 05, 2006 20:34
Nee zo hoort het niet! Laat jezelf niet ongelukkig maken meid:)
Over dit gedicht
Auteur:
Louisa
Gecontroleerd door:
michris
Gepubliceerd op:
05 september 2006
Thema's:
[Angst]
[Verdriet]