Zwart en stinkend smachten.
Gebroken trots en verloren tranen,
verwekt in de donkerste plek,
in laatste verkrampte hoop.
Het noodlot met elke dag gevoedt,
en de stank die je verspreid,
die de aanwezigheid van de dood verraadt.
Zo ben je geworden!
Als een troost voor degene die allang
zijn gestorven,
maar om jouw lot moeten huilen.