lijkt de klok even stil te staan.
De wijzers met eerbied gestopt,
de klepel verbiedend te slaan.
De rust die jij hebt verdiend
wordt nu aan jou gegeven.
Vredig slaap je in, mijn lief
op weg naar je nieuwe leven.
ijs_bloempje: | Donderdag, september 07, 2006 16:42 |
rakend | |
Renate-td-: | Dinsdag, september 05, 2006 19:00 |
... en verder sluit ik me helemaal bij Dorien aan.. |
|
Dorien.: | Dinsdag, september 05, 2006 16:21 |
mooi hoe je dat gevoel van rust in je gedicht naar boven laat komen liefs |
|
mums: | Dinsdag, september 05, 2006 16:20 |
Wat rakend mooi geschreven. Sterkte..ik weet hoe dit voelt. liefs mums |
|
Angel13: | Dinsdag, september 05, 2006 15:18 |
Pijnlijk Veel sterkte toegewenst! Liefs Angel13 xxx |
|
HIJ&ZIJ: | Dinsdag, september 05, 2006 15:14 |
*slik* | |
Auteur: Truus van Eijk | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 05 september 2006 | ||
Thema's: |