luidop zwijgen
de kilte voelde meer dan ijzig
gespiegeld vanuit de marmeren vloer
al was de kleur sereen witrustig
zwartmakerij droop van de muur
tussen opgepakte ellebogen
was de weg eenzamer dan ooit te voor
waar schijnheiligheid draden spon
tussen mondhoeken en plafond
ogen prikten richting schuifel
daar zij als eenling een rode roos
stak tussen de gevouwen handen
voelbaar kwetsbaar broos
menigte vastnagelde in oog van stilte
toen zij boog voor een laatste kus
bleek van zijn gelaat deed glanzen
met zilte parels uit liefde puur
(uitdaging Mathilde)
hiljaa: | Zondag, september 03, 2006 16:35 |
prachtig verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
Lia van der Fluit : | Zondag, september 03, 2006 09:39 |
prachtig zoals je de uitdaging in dichtvorm heb weten te kneden...;-) laifs,, |
|
Mathilde: | Zondag, september 03, 2006 09:30 |
een eer is het, mijn titel zo te zien verwoord door een echte dichter. liefs, mathilde |
|
H.J.: | Zondag, september 03, 2006 04:36 |
ik lees jouw nooit oke soms dan, maar altijd als een blinde met de ogen dicht. xxx;) n8w8 1 |
|
flores: | Zondag, september 03, 2006 01:42 |
Wat ben je toch een dichter...zucht... Graag gelezen. |
|
switi lobi: | Zondag, september 03, 2006 01:09 |
Ik ben maar stil....bewonderend. Dikke knuffel, liefsliefs.....switi lobi |
|
Fata Morgana: | Zondag, september 03, 2006 01:02 |
Met bewondering gelezen.... wens je een goede nacht en wacht, met al mijn genegenheid Fata. |
|
H.J.: | Zondag, september 03, 2006 00:40 |
wowwwww wonderschoon. Mathilde haalt het beste in je boven. kusss en goede wacht Die andere. xx |
|