ik kijk in jouw ogen
maar ik kijk te diep
ik lijk erin te verdrinken
maar jij...jij ziet het niet
tranen lopen over mijn wangen
ik zit in een web gevangen
ik hou het daar niet vol...ik wil eruit
hoe ik ook gil, niemand staat er bij stil
mijn hoop gaat verloren
ik ben voor het ongeluk geboren
ik verlang naar een knuffel
een lach,een zoen
toch zal ik het zonder moeten doen