Hier een klein en snel gedichtje,
Om alles even van me af te schrijven,
In mn hoofd is t een grote rotzooi,
En dan ben ik echt niet aan t overdrijven
Huiswerk, een overdosis trainingen,
Werken, oppassen en vrienden die om aandacht gillen,
En dan ook nog eens die herinneringen aan zijn dood,
En niemand die me snapt omdat we allemaal zoveel verschillen
Niemand die de hele waarheid kent over hoe ik me voel,
Maar ik neem t niemand kwalijk hoor,
Ik kan t gewoon niet goed uitdrukken,
Behalve dan aan haar die ook al verloor…