Je kunt je zelf voelen
in alles wat je denkt te zijn
niets zal daar aan veranderen
toch iemand die het ziet?
Het verdriet van binnen
en het geluk van buiten
de wereld ziet je anders
dan dat je jezelf voelt.
Waarom hou je alles tegen
en spreek je niet vrij uit?
Bang om te moeten zeuren?
of wil je het vedriet niet kwijt?
Er lijkt niemand te luisteren
is dat dan wat het is?
luister naar je eigen woorden
en spreek ze zo maar uit.
Verwacht niet te veel
en wees wel wat terughoudend
als je steeds iets meer kan geven
voelt dat wellicht vertrouwd.
Vertrouwd.