jij hebt 2 gezichten :( !
een mooie lach, woorden van rust
als de stralen van de zon die mn gezicht zacht kust
een uitgestoken hand een schouder om op te huilen
een lichaam waar ik me achter kan verschuilen
je lieve woorden ze hebben nooit bestaan
toen je ging verhuizen liet jij me alleen in de regen staan
je keek niet om .. je zag mn tranen niet
en nu laat je me hier achter met een berg verdriet
zie je het niet meer zitten dan verwacht je dat ik er altijd ben
maar ik kan je niet helpen omdat ik je niet ken
je liet me in de steek je had me niet meer nodig
opeens uit het niets was ik overbodig
en nee dit keer kan ik het je niet vergeven
en het liefst wil ik dat je verdwijnt uit mn leven
je beseft niet wat je met me doet maar je doet me pijn
als ik je nodig heb ben je er niet meer,, maar als jij alleen bent moet ik er altijd maar zijn
ik heb er genoeg van ik laat me niet meer gebruiken zoek maar een ander
en ik geef je iets mee .. verander !