Ik gaf jou mijn verleden
Ik liet jou in mijn nieuwe leven
De problemen van het heden
Ik dacht dat ik opnieuw begon
Het verleden het verleden was
En alleen nog zou verlangen naar het heden
Het heden met jou om me heen
Maar…
Wat zo mooi leek te zijn is
vandaag in elkaar gestort
Het leven is net een kaartenhuis
je bouwt het op en uit het niets
onverwachts valt het weer in elkaar
elke keer gebeurd het weer
steeds weer
als het even goed lijkt te gaan
lijkt het net
dat het geluk me weer verlaat
en mij verdriet mij geluk verslaat
een terug val
als je net aan het omhoog klimmen bent
heb je eindelijk die lach weer terug
en dan is het maar voor een moment
mij lach
veranderd al zo gauw in een traan
en het voelt
alsof het nooit anders zal gaan
Geen vertrouwen
bijna alle hoop al kwijt
geen geluk of een lach
het lijkt of geen gevoel nog slijt
En na deze gevoelens die je me geeft
Wil ik je toch niet kwijt
Want iets in binnen zegt me
Als ik je laat gaan
Krijg ik spijt