Mijn wonder verloren 22-05-2003
3 maanden mocht je bij me zijn
Oh, wat waren die maanden fijn.
3 maanden mochten we samen leven.
3 maanden mocht ik alles om je geven.
3 maand naar je geboorte ging je van me heen
Waarom was jij het die verdween?
Was je nog maar bij mij
Dan was ik zo blij
Waarom mocht jij niet verder leven?
Ik had je nog zoveel te geven?
Waarom moest jij na 3 maand al sterven?
Waarom moest jou dood mijn pret bederven
Zoveel vragen, geen antwoord
Telkens komen de vragen voort
Oh, lieverd waarom moest jij nou gaan
Ik moet zoveel pijn doorstaan.
Kon ik je nog maar 1 keertje in m`n armen nemen
Kon ik je nog maar 1 keertje je flesje geven.
Kon ik nog maar 1 keertje 1 dag met jou leven.
Die dag zou ik dan alles voor jou geven.
Dit verdriet zal voorlopig niet slijten
Hopelijk kunnen de mensen dat begrijpen.
Jou moeten missen, doet zoveel verschrikkelijke pijn
Waarom mag je niet meer bij me zijn.
Mijn hart is hellemaal kapot van binnen.
Konden we nog maar een keer overnieuw beginnen
Nu 3 jaar later in 2006
Je vader je opa en je 2 oom`s bij jou daar boven
O waarom moet de wereld zo hard zijn
Waarom al die pijn
5 mensen in 3 jaar tijd kwijt.
En het verdriet dat niet slijt.
Je hebt er ondertussen een zusje bij
Oh wat ben ik blij
Toch zal ik je altijd blijven missen
Dat is niet te wissen
Jou papa en die van je zusje, jou opa en die van je zusje, jou oom`s en die van je zusje zijn nu ook bij jou
Vergeet niet dat ik van jullie hou.
Ook al heb ik nu een nieuwe vriend,
jou papa en die van je zusje zullen altijd je echte papa blijven.
Van al de mensen die van me heen zijn gegaan, mis ik jou als mijn zoon het allermeest
Jij bent altijd mijn eerste wonder geweest.
Ik snap niet waarom je niet mocht verder leven
Ik wilde alles voor je geven