Ik heb het rijmen en dichten niet vermeden.
Al is het weer één tijd geleden.
Last van flashbacks uit het verleden.
Vanuit gaande dat die bewogen tijd achter me lag.
En aan één nieuwe toekomst werken mag.
Het geheel heeft echter nog één venijnige scherpe kant..
Tja..zo heeft alles één reden, en schept ook wel weer een band.
Jij die mij toekomst ontnam..
Zeven jaar geleden alweer, één seconde…één moment het geen mij overkwam.
Het heeft heel wat tijd in beslag genomen, om mijn leven te herwinnen.
Er komt één punt dat ook jij daar aan kan gaan beginnen.
Bepaalde delen van mijn leven zijn nooit teruggebracht
Jaren werden uren, minuten of zelfs secondes...misschien heb jij al te lang gewacht?
RvM