Naderende herfst
aan verre horizon
’t lichten van onweer
de steden
ademen hoorbaar
in de nacht
er liggen sommigen nu
uitgeput op kamers
de ene weent
de andere lacht
de hemel zwijgt
in troebel nevel
als vleugels fladderen
antennen in de wind
de dood
poetst grijnzend
weer zijn zeis
voor hen
die hem niet kennen
als eens een ware
allemans vrind
en huizen beven
zwenken
in de dromen
en straten galmen
hun signalen
vermoeide huiden
ritselen in bomen
zo verven bladeren zich
tot de annalen.
**********
sunset 18-08-2006
**********
elze: | Vrijdag, augustus 18, 2006 19:56 |
het lijkt al herfst Ingo,,,peacht gedicht laifs,,elze |
|
Bieke: | Vrijdag, augustus 18, 2006 11:47 |
Ook deze tijd brengt weer mooie beelden met zich mee, prachtig neergezet. Liefs Bieke, |
|
hiljaa: | Vrijdag, augustus 18, 2006 10:00 |
wat een poêzie weer! knufleifs--hiljaa-- |
|
lommert: | Vrijdag, augustus 18, 2006 08:25 |
ze zal weer komen....laat de bladeren ritselen, en ik zie het bruinen ervan;) stevige groet willem |
|
Tinneke 1: | Vrijdag, augustus 18, 2006 08:20 |
mooi, héél mooi weer ! Tinneke x |
|
Hilly N: | Vrijdag, augustus 18, 2006 08:12 |
Mooi geschreven, natuur altijd fascinerend. Groet, hilly |
|
remie: | Vrijdag, augustus 18, 2006 08:06 |
toch fotografisch gezien is de herfst weer mooi, al dat gekleurde blad....liefs Remie | |