Metamorfose
Ach,
hoe poëzie geheimen ontrafelt,
enigma's creëert,
dromen
weeft,
mateloos drinkt van het leven,
speelt
met kleuren als een anolis,
nooit
verzadigd
O
poëta, je tovert me om tot een sonnet
Je
beroert mij met gedachten
waarin
een mysterie woont
Je
ademt je licht in mij,
de
aura van een ongezien verschijnen
In
je ogen slaapt een donker meer,
de
diepten van het verborgene
* * *
Voor iemand van GF, die mijn muze was voor dit gedicht
Quando: | Donderdag, augustus 17, 2006 22:07 |
Diegene zal er vast blij mee zijn. Mooi geschreven. Liefs en een fijne avond, |
|
Auteur: troebadoer | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 17 augustus 2006 | ||
Thema's: |