Ik zou wel willen huilen,ik weet enkel niet meer waar,in welke armen ik kan schuilen,bij wie vind ik dat troostend gebaar.
Heb je ooit eens zoveel van iemand gehouden,dat het pijn doet en snijdt tot in je ziel,omdat je de ander wel moet laten gaan,als je het beste voor haar wil.
Jou ongelukkig zien,dat kon ik niet aan,liever hoor ik het breken van mijn eigen hart,ja ik moest wel bij je weg gaan,en nu leven we apart.
In onze 14 jaren besefte ik maar niet,hoeveel ik van je heb gehouden,en dat deed jou en mij,veel verdriet.
Vooral die laatste 4 jaren, vol met twijfels van mijn kant,ze moeten slopend voor jou zijn geweest,en verbraken onze band.
Maar nooit had ik kunnen vermoeden,dat nu jij er niet meer bent,ik in ene wel die liefde kan voelen,en besef hoe goed jij mij eigenlijk toch hebt gekent.
Voor alle 14 jaren,stuk voor stuk en in liefde en verdriet,
hoop ik je met mijn vriendschap te compenseren, en ik je eindelijk mijn liefde laat zien.
voor mijn ivonne xxx
sil.