Verlossing
En toen de vogels opvlogen als bladeren die van de bomen vielen, was er stilte en een aangename rust.
Dit moest het geen zijn waar ik sedert mijn jeugd op hoopte.
Verlossing van mijn bestaan, mijn gevangen ziel.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: nr 4 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||