Het leek gisteren maar drie jaar later zijn de beelden scherper dan ooit
Men vriend die werd vastgegrepen door de nooit meer lossende handen van het ijskoude water
Bomen verhinderen me de weg en een laatste kreet van nood zweeft in de lucht
Water werd hem teveel en ademen werd hem ontnomen
Tranen verdringen de gruwelijke moord
maar vergeten ... nooit