***stilte***

Als ik bij je ben ben je akelig stil,
dit doet me pijn en is niet wat ik wil.

Ik ken een beetje jou gedachte en weet wat je hoopt,
maar ik kan er niets aan doen dat het anders loopt.

Mijn gevoel geeft nu eenmaal anders aan,
en met jou kan ik nu niet verder gaan.

Ik weet je hebt enorm veel verdriet,
dat is iets wat mijn ogen ziet.

Maar moet je daarom zo akelig stil zijn?
het doet mij zo enorm veel pijn.

Ik weet ook niet wat ik telkens moet zeggen,
ik kan het toch niet uit blijven uitleggen?

Ik weet hoe jij je voelt ik heb het ook gekend,
maar neem van mij aan dat het ooit een keer went.

Maar met de stilte van jou daar kan ik niet mee leven,
het doet mijn stem ook beven.

Ik hoop dat je gauw je humor weer vindt,
want dat is iets wat onze vriendschap bind.

Het bemoeilijkt mij ook alleen maar meer
om je zo te zien treuren keer op keer

Het maakt het zo voor mij niet makkelijk om bij je te komen
ik wil alles voor je blijven doen en je niet dwars bomen.

Jouw stilte doet me erg veel pijn,
het bemoeilijkt mij om bij je te zijn.