Hij blijft niet weten
sprookje *
waar hij was, hij had geen weet
de stappen waren groot dan klein
aanwijzingen kreeg hij niet
zelf te maken maan en zonneschijn
doolde door het blauwe, de sterren
zijn eigen hand was daarin spel
waar het oosten, westen, zuid en noord?
zag ‘t hoge te diep, het lage als bevel
op wegen mensenbeelden bloedden
levend dood, woorden bleven binnen
hadden praten niet geleerd
en hij geen weet hoe te beginnen
langs donkere sombere paden
gingen vellen, boeken , rollen branden
de Liefde was er alles in het niets
grijpen naar, met en zonder handen
wat weet hij van zijn eigen weten
was er klaar met uit zijn slaap te komen
hij blijft niet weten en voelt teveel
dat heeft hij uit zijn droom vernomen
willem
fran92: | Zaterdag, augustus 05, 2006 14:05 |
echt prachtig geschreven! heb hem nu volgens mij wel 3 keer gelezen!! echt heel mooi liefs en fijne dag fran92 |
|
sunset: | Zaterdag, augustus 05, 2006 12:09 |
Schitterend dit willem. Iets om altijd te lezen en te herlezen. Chapeau. Liefs en fijne zaterdag, sunset |
|
Annemieke van der Ven: | Zaterdag, augustus 05, 2006 10:49 |
Wat mooi Willem, ik ga het nog een keer lezen Liefs Annemieke |
|
Lia van der Fluit (L!@): | Zaterdag, augustus 05, 2006 10:08 |
prachtsprookjes,,,,laifs,, | |
elze: | Zaterdag, augustus 05, 2006 09:41 |
en plaatje laifs,,elze |
|
Littledolphin: | Zaterdag, augustus 05, 2006 09:31 |
een denkertje...mooi!dat is wat vandag met die sprookjes!een fijne en sprookjesachtige dag nog,liefs mij | |
hiljaa: | Zaterdag, augustus 05, 2006 09:20 |
ik ga het nog eens lezen ! doet tot nadenken.... knufliefs--hiljaa-- |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 05 augustus 2006 | ||
Thema's: |