zie je
de lichtjes schijnen
in onze huisjes
hoog en droog
lampionnetjes
om even
in te verdwijnen
wanneer het water
stijgt … te hoog
voor iedere gast
een plaatsje
zacht deinend
in de wind
waar je je thuis voelt
en geborgen
wanneer je
ons ziet
en denkt als een kind
mugje: | Maandag, augustus 14, 2006 19:37 |
Wat een super lief gedichtje Echt geweldig Ik hou van je Annemieke xXx tom xXx |
|
lommert: | Zaterdag, augustus 05, 2006 19:11 |
thuis voelen en kind zijn ....jaaa;) xxliefs willem |
|
Rien de Heer: | Zaterdag, augustus 05, 2006 18:35 |
Vroeger deed ik ook altijd mee aan de lampionnenoptocht...lang geleden..... Groetjes, Rien. |
|
sunset: | Zaterdag, augustus 05, 2006 10:30 |
Blij toe dat ik dat nog kan: denken als een kind. Liefse n mijnw arme genegenheid, sunset PS: Mooi en heel graag gelezen. |
|
hiljaa: | Zaterdag, augustus 05, 2006 09:23 |
denkend als een kind...... prachtig! knufleifs--hiljaa-- |
|
elze: | Zaterdag, augustus 05, 2006 08:36 |
en denkt als een kind,,dat zou zo moeten zijn,,,zorgenloos prachtig gedicht laifs,,elze |
|
Lia van der Fluit (L!@): | Zaterdag, augustus 05, 2006 08:00 |
mooie lichtjes in het duister...kijkt altijd wel vrolijk vind ik,,,laifs,, | |
Raira (Ria): | Zaterdag, augustus 05, 2006 00:20 |
heerlijk gedicht om mee te nemen in de nacht rustgevend dit prachtig liefs trustenknuff |
|
M@rcel: | Zaterdag, augustus 05, 2006 00:13 |
prachtig Liefs M@rcel |
|
Auteur: Annemieke van der Ven | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 05 augustus 2006 | ||
Thema's: |