niets lag er langs het pad - zelfs
jij was verdwenen in de dunne stilte
teder hulploos was je geraakt
gesponnen in klamme angst
je toekomst vaag mistig
verdronken in het licht van lelies
jij hemels moois waarom moest
jij vergaan – in mijn blanke gedachten
werd je stem gewist- in
het oefenen van geduld
droogde je dorre stem
jouw spraak in gebraak
jouw stem,voor eeuwig
verloren in de galm van horizon……..
© Klaes
Laurens Windig: | Vrijdag, augustus 04, 2006 08:47 |
Indrukwekkend! | |
elze: | Donderdag, augustus 03, 2006 20:01 |
in de galm van horizon weergaloos mooi laifs..elze |
|
hiljaa: | Donderdag, augustus 03, 2006 19:44 |
galmend gelezen!prachtig knufliefs--hiljaa-- |
|
M@rcel: | Donderdag, augustus 03, 2006 18:44 |
wat een schitterbaar mooi gedicht Klaes en graag gelezen en herlezen Liefs M@rcel |
|
Littledolphin: | Donderdag, augustus 03, 2006 17:04 |
heel erg mooi!!!liefs little | |
Lia van der Fluit (L!@): | Donderdag, augustus 03, 2006 14:36 |
prachtig weer,,, groet/L!@ |
|
Jannie Hoogendam: | Donderdag, augustus 03, 2006 14:35 |
Dit is weer een zeer fraai gedicht, die je graag meermalen wilt lezen liefs Jannie |
|
vicky holvoet: | Donderdag, augustus 03, 2006 14:26 |
Jouw gedichten in mijn hart , jouw woorden heel zacht . Met plezier gelezen . grtjs Vicky |
|
ana (stacia): | Donderdag, augustus 03, 2006 14:21 |
En hij deed het toch maar weer... Was daar dan twijfel over ? liefs ana |
|
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 03 augustus 2006 | ||
Thema's: |