Het avondlijke woud
Toen laatst de avond ‘t zonvermoeide land
- ik lag alleen en nagenietend op het mos -
in schemering zijn boodschap stuurde
en ’t duister werd in ’t heerlijk stille bos
fluisterden de donkere twijgen heel vertrouwd
onzichtbaar zweefde geur van heiderozen
en door konijnen werd aan ‘t leger nog gebouwd
Rondom mij rust, zodat uit lover
het knagen klonk van rupsen en wat groene stof
over mij zweefde als wat flonkerend getover
Ik lag en voelde, liet gedachten zweven
en hoorde amper nog mijn hartenklop
bijna alsof ik niet meer was in ’t leven
En boven mij kwam in zijn volle pracht
de maan en met hem sterren stralen
het was alsof ik sliep en het werd nacht
’k zou eeuwig hier in droom wel willen dwalen.
**********
sunset 02-08-2006
**********
dichterbij: | Woensdag, augustus 02, 2006 19:43 |
een gedicht om heerlijk bij weg te dromen droom ze |
|
lommert: | Woensdag, augustus 02, 2006 14:14 |
wat een pracht...zo ''verplaatsbaar''mooi gedicht stevige warme groet willem |
|
vivika: | Woensdag, augustus 02, 2006 11:49 |
ooo wat mooooooooooooooi!! applaus!! liefs |
|
Laurens Windig: | Woensdag, augustus 02, 2006 11:29 |
Weer een mooi aantal stukken geschreven. Waar haal je het vandaan???? | |
Hilly N: | Woensdag, augustus 02, 2006 10:17 |
Stralend gedicht. Groet hilly |
|
Tinneke 1: | Woensdag, augustus 02, 2006 07:21 |
zoals gewoonlijk, mooi... Tinneke x |
|
Littledolphin: | Woensdag, augustus 02, 2006 07:15 |
erg mooi verwoord...graag gelezen.liefs | |
yazii: | Woensdag, augustus 02, 2006 06:55 |
heel erg mooi | |
Dirk Hermans: | Woensdag, augustus 02, 2006 06:37 |
supermooi | |
M@rcel: | Woensdag, augustus 02, 2006 00:42 |
wat een zaliggg gedicht Sunset schitterend Liefs M@rcel |
|