het was wel vreemd
je stem te horen
na die hele lange tijd
een paar jaar geleden
zegde jij onze vriendschap op
en was ik je ineens kwijt
onbegrepen voelde ik mij
tranen heb ik gehuild
en nu heb je ergens spijt
ooit kom ik je weer tegen
misschien morgen wel
of anders in de eeuwigheid
elze: | Dinsdag, augustus 01, 2006 18:06 |
hahah..ik heb lekker met hem gesproken,.,.en hij vertelde mij...... kuslaifs..elze |
|
sunset: | Dinsdag, augustus 01, 2006 14:39 |
Bergen komen elkaar nooit tegen, mensen wel. Zeker weten. Delend, tonend. Liefs en knuf, sunset |
|
Annemieke van der Ven: | Dinsdag, augustus 01, 2006 10:51 |
Raar is dat he, ik had het met een vriend waarmee ik voor mijn huwelijk een paar jaar samen was.. Die belde opeens na mijn scheiding, wilde me graag zien en maakte excuses voor wat hij vroeger allemaal verkeerd had gedaan... Toch pik je die draad niet gauw weer op, voelde in ieder geval voor mij als er ver verleden wat gewoon maar zo moet blijven.... Knuf Annemieke |
|
hiljaa: | Dinsdag, augustus 01, 2006 10:47 |
vreemdmooiverwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
Douwe: | Dinsdag, augustus 01, 2006 10:37 |
Een stil verlangen naar...? Naar wat? Mooi gedicht. | |
_Zonneschijn_: | Dinsdag, augustus 01, 2006 10:27 |
Prachtig verwoord! Liefs |
|
Black Lord: | Dinsdag, augustus 01, 2006 10:27 |
sorry onder de verkeerde naam warme groet wim |
|
Tika: | Dinsdag, augustus 01, 2006 10:25 |
woorden met veel diepte prachtig geschreven als de trilling van een snaar met bewondering gelezen warme groet ***Wim**** |
|
Littledolphin: | Dinsdag, augustus 01, 2006 10:15 |
nice!liefs mij | |
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 01 augustus 2006 | ||
Thema's: |