Jouw stoel staat leeg
Je versleten leren stoel
staat leeg
zal dat voortaan blijven
gekluisterd aan je bed
je beseft het niet
komt nooit meer thuis
waar moet je heen ,
naar welk tehuis ?
Overrompeld als ik ben
door het bericht
dat ik onlangs kreeg
dat je levensduur nog kort is
loop ik verdwaasd rond
ontreddering en ongeloof
spelen mij nu parten
ik houd me flink
maar vannacht
als niemand het ziet
heb het mezelf beloofd
huil ik van puur verdriet
de ogen uit mijn hoofd
want je versleten stoel
blijft voor altijd leeg.
Anneke
staat leeg
zal dat voortaan blijven
gekluisterd aan je bed
je beseft het niet
komt nooit meer thuis
waar moet je heen ,
naar welk tehuis ?
Overrompeld als ik ben
door het bericht
dat ik onlangs kreeg
dat je levensduur nog kort is
loop ik verdwaasd rond
ontreddering en ongeloof
spelen mij nu parten
ik houd me flink
maar vannacht
als niemand het ziet
heb het mezelf beloofd
huil ik van puur verdriet
de ogen uit mijn hoofd
want je versleten stoel
blijft voor altijd leeg.
Anneke
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Dinsdag, juli 25, 2006 20:45 |
| Dit is intens droevig, maar wat heb je het mooi geschreven, heel erg rakend. Veel sterkte! Liefs, Will |
|
| sunset: | Dinsdag, juli 25, 2006 10:40 |
| Rakende voelbare droefheid. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset PS: Overigens , een dijk van een gedicht. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 25 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||