In de donkere klanken
van de nacht gevangen te zijn
zoek ik jou, draag je op mijn schouders
en zet je neer bij de pijn
In de dauwdruppels gelegen
merk ik nu dat je erbij hoort
in het duister is alles anders
en alles zo zacht, ongehoord
Maar dan in zonnestralen te zoeken
wat ik lang geleden nog had
zet je nu naast herinnering
en i zal je koesteren, schat