Ja, ik ben niet alleen,
jullie zijn er om me heen.
Jullie die me zo veel steunen,
zoveel dingen leren.
Zoveel lieve woorden,
zoveel lieve tips.
Ik zou nu ook niet moeten zeuren,
en ook zeker niet treuren.
En dat is ook niet wat ik wil,
maar het zijn alleen me gevoelens wat ik beschrijf.
Wat ik bedoel,
wat ik echt van binnen voel.
Wat ik doe,
en dat ik soms echt niet weet waar naartoe.
Ik weet heb het mesje niet verdient,
maar snapje soms worden die stemmen zo luid.
De pijn even ergens andes voelen,
en niet steeds die vroegere herinnering.
Ja, dan lukt het me echt niet meer,
terwijl ik juist zoveel steun en liefde krijg.
Ik weet wel dankzei jullie,
snij ik niet meer elke dag.
Nee had het een week niet gedaan,
terwijl eerder ik het elkedag dee meerdere keren.
Dus freaks ik denk echt veel aan jullie,
ja, aan jullie liefde en steun.
Door jullie steun en liefde en tips,
snij ik me niet elke dag meer meerdere keren.
En er komt echt een dag dat ik zeg,
doe het al maanden niet meer.
Dus ik blijf vechten,
want ben nu op de goede weg.
Ook val ik vaak,
huil ik vaak.
Maar dat hoort bij de verwerking,
en traks zijn jullie helemaal trots en ik ook.
dankje wel weer,
dankzei jullie ben ik aan het groeien.