Een onbeantwoorde liefde
Een onbeantwoorde liefde.
Verliefd zijn, iemand graag zien.
Het geeft een speciaal en apart gevoel.
M’n gevoelens voor jou zijn niet te beschrijven.
Hoeveel je voor mij betekent,
Kan ik niet bewijzen.
Misschien kan ik het wel…
Maar het mag niet.
Jij koos voor een ander.
Nu zijn jullie gelukkig samen.
Ik kan alleen nog maar aan je denken,
Al is het beter van niet.
Want het doet pijn,
Heel veel pijn…
Omdat je me niet graag ziet.
Ooit word ik gelukkig.
Al is het niet met jou.
Maar jou vergeten,
Dat zal ik niet gauw.
Jij hebt een speciaal plekje in men hart.
En je zal er voor altijd blijven.
Zelfs achter zoveel jaren.
Of wanneer we elkaar nooit meer zien…
Dan zal ik nog eens altijd naar jouw foto staren
En denken…
Jij was de jongen met de lange haren,
M’n eerste liefde,
Waar ik hopeloos verliefd op was.
Nu…
Op dit moment…
En de tijd die nog komen zal…
Ga ik proberen niet meer te denken aan:
Jouw liefde, die ik krijgen wou…
Een relatie met jou…
Of de mooie momenten die ik met jou kon beleven…
Ik ga je proberen te zien,
Te zien…
Als een gewone vriend in mijn leven.
Meer kan niet,
Gaat niet…
En ik denk dat het ook nooit meer gaat worden.
Maar toch,
Op welke manier ook…
Je blijft speciaal.
Verliefd zijn, iemand graag zien.
Het geeft een speciaal en apart gevoel.
M’n gevoelens voor jou zijn niet te beschrijven.
Hoeveel je voor mij betekent,
Kan ik niet bewijzen.
Misschien kan ik het wel…
Maar het mag niet.
Jij koos voor een ander.
Nu zijn jullie gelukkig samen.
Ik kan alleen nog maar aan je denken,
Al is het beter van niet.
Want het doet pijn,
Heel veel pijn…
Omdat je me niet graag ziet.
Ooit word ik gelukkig.
Al is het niet met jou.
Maar jou vergeten,
Dat zal ik niet gauw.
Jij hebt een speciaal plekje in men hart.
En je zal er voor altijd blijven.
Zelfs achter zoveel jaren.
Of wanneer we elkaar nooit meer zien…
Dan zal ik nog eens altijd naar jouw foto staren
En denken…
Jij was de jongen met de lange haren,
M’n eerste liefde,
Waar ik hopeloos verliefd op was.
Nu…
Op dit moment…
En de tijd die nog komen zal…
Ga ik proberen niet meer te denken aan:
Jouw liefde, die ik krijgen wou…
Een relatie met jou…
Of de mooie momenten die ik met jou kon beleven…
Ik ga je proberen te zien,
Te zien…
Als een gewone vriend in mijn leven.
Meer kan niet,
Gaat niet…
En ik denk dat het ook nooit meer gaat worden.
Maar toch,
Op welke manier ook…
Je blijft speciaal.
Reacties op dit gedicht
| Roosje91: | Vrijdag, juli 21, 2006 22:09 |
| Een heel mooi gedicht. Helaas zijn er vele liefdes onbeantwoord:( |
|
| Pruts: | Zondag, juli 16, 2006 16:08 |
| mooi verwoord, en herkenbaar, het is goed dat je weet dat jij ook gelukkig zult zijn, en dat is zeker en vast zo kus |
|
| saimen: | Zondag, juli 16, 2006 15:26 |
| bergrijp wat je voelt en in je lichaam omgaat, maak het zelfde mee; maar voor alles is er een weg als jij zelf die weg wilt volgen | |
| (rottig)appeltje: | Zondag, juli 16, 2006 12:58 |
| mooi verlangend en droef verwoord! liefliefs appeltje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rock_girl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 16 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||