ik sta te ijlen
zweten als een beest
mijn hart klopt
me bont en blauw
en iedereen leeft
in de zenuw van de zon
ze dansen op de hitte
en ruiken naar elkaar
zacht zak ik door de knieƫn
blijk te bloeden in mijn hart
leg me neer in je voeten
op de graten van de grond
mijn lach roest vast
in vrede met dit eind
ik sluit mijn ogen
en zie mijn ziel
eerst waarschijnlijk, maar zeker nu
sluit de dood mij in haar armen
haar schoot brengt warmte
en heelt wat ooit een lijden was
en als lucht zal ik zweven
tussen bomen in het bos
boven golven aan de zee
in de adem naar het leven