Mijn bevroren ziel
Als het nacht wordt
vallen tranen op mijn hart
daar kan mijn hart niet tegen
Door kou van het vocht
wat achter laat op mij
vriest het in mijn ziel
Het scheelt niet veel
anders kon je de ijspegels zien
door warmte gaan ze smelten
Op plaatsen waar men kan komen
dat gebeurt alleen bijna niet
mijn ziel blijft alleen bevroren
Wachten tot iemand daarbij komt
tot dat moment
blijft hij bevroren
Mijn ziel