Hoe er ook gewacht werd
de tijd was ondrinkbaar,
het liet me beseffen
dat het twijfelend was
om in een vraag te blijven leven
- Waar blijft de leugen?
Dagen verschenen en jaren werden
losgelaten, terwijl de zon zijn
atmosfeer streelde en de stralen
uitrekten naar de hel
liep ik vrolijk rond
in de hemel
(ik zag niet dat de wolk doorzichtig
was, en voordat ik realiseerde wat er
met mij werd gedaan -door een onverklaarbare
reden, was ik in een bloem gevallen,
en kon niet terug)