Ik zag
hoe je mijn foto
in het water liet vallen,
ik zag de tranen in je ogen
de tranen op je wangen
ik zag de liefde in je pijn.
ik zag hoe de foto
langzaam verkleurde
hoe het water
de kleur
meenam
ik zag
hoe je het water
aanraakte
hoe je de kleur probeerde terug te halen
hoe je het probeerde
ongedaan te maken
ik zag hoe je het water streelde
alsof je mij
zo kon aanraken
alsof je zo mijn leven terug kreeg
alsof je zo mijn liefde weer voelen kon.
ik zag hoe je mijn tranen
van bovenaf
in het watervallend bekeek
je wist
vast dat ik met je mee huilde,
dat ook mijn hart brak
met jou pijn, lief.
ik zag hoe de foto
langzaam werd meegenomen
door de zee
ik zag hoe je het
achterna wou gaan
ik zag je spijt,
je pijn
en je tranen,
ik zag hoe je hart brak
te weten dat de laatste hoop
in rook opging,
ik zag je ogen
toen het foto'tje verkleurde
hoe mijn lichaam op papier
veranderde
en hoe de zee mij meenam
terwijl je juist mij
wou hebben,
ik zag je pijn
ik zag je verdriet
toen je zeker wist
dat je mij niet meer terug kon krijgen.
toen je dacht dat ik nooit meer bij je zal zijn
toen je dacht
dat ik voor eeuwig
nergens zou zijn.
terwijl ik met mijn hart
nog altijd bij je ben,
terwijl ik je nog altijd kan zien,
omdat mijn geest
bij je is,
omdat mijn liefde
jouw leven omringt schat.
ik zag jouw pijn,
je teleurstelling
je angst
je verdriet
en hoe je laatste beetje
hoop verdronk
in de zee..
ik voelde
hoe mijn hart samen
met de jouwe
brak.