philos: | Donderdag, juli 06, 2006 16:42 |
waar zijn m''n vrienden heen die ''k moeiteloos vertrouwde op wie ik dromen bouwde ''k ben nu helaas alleen omdat ik nu wel weet je kunt op niemand bouwen je kunt geen mens vertrouwen dus droom ik maar ...en vergeet daar dacht ik gelijk aan maar de herinnering blijft groeten philos |
|
m@rcel: | Donderdag, juli 06, 2006 12:32 |
je woorden namen mij mee..zo prachtig mooi geschreven *chapeau* Liefs m@rcel |
|
sanaa: | Donderdag, juli 06, 2006 12:02 |
ik vind deze gedicht waanzinwekkend mooi ga zo door!!!!!!!!!!!!!!!! |
|
sunset: | Donderdag, juli 06, 2006 10:32 |
Prachtige meenemende nostalgie. Liefs en fijne nu-dag, sunset PS: En toch ben ik kind gebleven in dat geloven. Zeker weten. |
|
Auteur: henk jans | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 06 juli 2006 | ||
Thema's: |