mag ik je tinten stelen? paars,geel, rood
jaloezie begeeft zich in mijn armen
als ik tracht op te stijgen, vergeefs
ach, ik ben dan ook maar mens
genageld aan de vlakke grond
zeg me, lieve vlinder
waar haalde jij je prachtig vleugelpaar
vond je ze toevallig op een roos
in een paars, geel, rood bloemenveld
en wil je mij de weg even tonen
zodat ik fladderen kan, boven de huizen
boven alle mensen aan de vlakke grond
dan zal ik zwaaien en roepen – kijk!
ik ben een vlinder; paars geel, rood
net zoals jij nu, rustend op mijn hand
vlieg maar ver weg naar de zon
wij zien elkaar vast weer
als ik rozen pluk, de morgen groet
bij me zelf denk 'ik kan niet met je mee'
want ach, ik ben maar mens
Hans Winter: | Woensdag, juli 05, 2006 20:32 |
... bijzonder schoons, want ach, wat ben ik maar een man. * hans |
|
Hans Winter: | Woensdag, juli 05, 2006 20:31 |
hoog in de zomer ben ik bijna jaloers op een meisje, zo goed in staat is zij gevoelens te tonen, op de klank van haar stem, haar dan verstild makende gebaar, om hoe ze voor me langs lopend de wind door haar haren kan laten spelen, terwijl bij elke pas haar hand zachtjes meedeinend lichtjes langs haar rok strijkt, de kleur die zij kiest om zich in te verliezen, maar groter nog wordt mijn verwondering om zoveel bijzonder schoons, want ach, wat b |
|
sunset: | Woensdag, juli 05, 2006 13:18 |
Prachtige warm mooie poëzie die ik heel graag las. Liefs, sunset |
|
de nifter: | Woensdag, juli 05, 2006 12:52 |
fladderen in gedichten gaat je prima af anders | |
Auteur: *zwarte schaduw* | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 05 juli 2006 | ||
Thema's: |