opstaan, koffie mee naar buiten
hondje, blij achter me aan
ga lekker bij de vijver zitten
zie vissebekjes, open gaan
de eerste vogels komen baden
en vaders brengt me straks de krant
de camera is weer geladen
heb schrijfgerei, ook bij de hand
toen ik werkte, was dit vaak een droomwens
zeur dan niet, leef mens, geniet
zoveel moois, dichtbij en tastbaar
maar iets ontbreekt, jij bent er niet
gemis wordt sterker als ik blij ben
steeds vaker valt er nu een traan
een deel van mij, herleeft herinnering
het andere deel, wil verder gaan
mamsiemomo: | Woensdag, juli 12, 2006 23:45 |
Ik denk aan je en huil stilletjes met je mee. Het is zo heftig en niet terug te draaien. Hou haar herinnering vast. Het leven gaat evengoed verder. En jij, je bent zo sterk en kwetsbaar tegelijk en dat mag! Liefs, Mo''tje |
|
lommert: | Woensdag, juli 05, 2006 14:28 |
gemis wordt sterker als ik blij ben....zo tegenstrijdig eigenlijk, maar zo indenkbaar....en de vijver..ik doe hetzelfde;) xxliefs willem |
|
Gert: | Woensdag, juli 05, 2006 14:20 |
Dikke troostknuffel van mij. Mooi gedicht evengoed. Liefs, Gert |
|
Rien de Heer: | Woensdag, juli 05, 2006 11:00 |
Om stil van te worden.... Groetjes, Rien. |
|
myrkvi : | Woensdag, juli 05, 2006 07:47 |
Pijnlijk gedicht, lieve mums het heeft beide met verlies te maken, daar gaat tijd veel tijd overheen als je het op een gegeven ogenblik een plaats kan geven en dan toch kan genieten van alle dingen om je heen, het verlies blijft, pijn verzacht veel liefs en een dikke kus myrkvi |
|
Aquarel: | Dinsdag, juli 04, 2006 20:30 |
Heel voelbaar, leven in de herinnering, maar ook door willen gaan... Sterkte, Aquarel |
|
hiljaa: | Dinsdag, juli 04, 2006 18:25 |
droefmooi verteld! knufleifs--hiljaa-- |
|
Klaes: | Dinsdag, juli 04, 2006 18:12 |
rakend mooi groet/klaes |
|
sunset: | Dinsdag, juli 04, 2006 18:12 |
Komt wel hoor, zeker weten. Niet dat het slijt, maar het zal zijn plaatsje krijgen. Liefs en mijn warme genegenheid, sunset |
|
~~~eilahtan~~~: | Dinsdag, juli 04, 2006 17:37 |
stilte hier mums hoe jij dit weer weet te brengen zoveel gevoel maar je moet door meid hoe zwaar het ook voor je is dikke knuf guppie ps alles is goed afgelopen vandaag |
|
Anneke van Dijk-Ploeg: | Dinsdag, juli 04, 2006 15:09 |
wat een intens gedicht, diepgaande woorden die zo duidelijk maken hoe je je voelt moge het weten dat het leven niet eindigt bij de dood en dat ziel en geest voortleven aan Gene Zijde een troost zijn, je ziet haar beslist terug!! huilen mag! liefs, sterkte, namasté, Anneke |
|
switi lobi: | Dinsdag, juli 04, 2006 14:35 |
Pffffffff........nu moet ík slikken hoor, dit is precies zoals ik het ook altijd voel...en ja, dan stromen ze weer, ze huilen gewoon het gemis naar buiten. Maar jij en ik weten dat onze meiden niets anders willen dan dat we genieten van al het moois dat er is...Hoe dubbel hè lieverd... Ik geef je een dikke knuffel, liefsliefs.....switi lobi |
|
m@rcel: | Dinsdag, juli 04, 2006 13:40 |
wat intens prachtig geschreven heel mooi Liefs m@rcel |
|
Gonny: | Dinsdag, juli 04, 2006 13:18 |
zoooooooo herkenbaar. dikke knuff Tja lieverd we moeten zelf de feestjes maken nu. Liefs Gonny |
|
HIJ&ZIJ: | Dinsdag, juli 04, 2006 13:10 |
Zo intens geschreven, zo machtig mooi zoals jij dat doet, ik heb en kan alleen maar bewondering voor je hebben, laat die tranen vrij, dikke kus, |
|
Auteur: mums | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 04 juli 2006 | ||
Thema's: |