Bekijk je verleden is in één vogelvlucht .
Vliegend naar beneden kijkend, hoog in de lucht.
Wat is dan het geen waar jij het meeste van houd.
Behoud deze gedachten, één mooie herinnering “dat is goud”.
Hellaas dat op den duur alles weer vervaagt.
Niet wetende wat men zoal verdraagt.
Wat zich allemaal in mijn lichaam verspreid.
Eenmaal komt de confrontatie met de harde realiteit.
Het lijkt of de mensen om me heen nooit kunnen zwijgen.
Één sport is om me weer naar beneden te verkrijgen.
Je kunt blijven uitleggen wat of jij voelt.
Men luistert niet meer naar jou, laat staan dat men begrijpt wat of jij bedoeld.
Ach, hoe dan ook, mensen …. ze blijven soms apart.
Laat mij dan maar gedichten schrijven, direct vanuit mijn hart.
Hiermee misschien mening hart veroverend.
Klinken sommige gedichten betoverend.
RvM