Als ik in mijn gedachte kijk.
En het licht is gedoofd.
Zie ik een klein beestje die naar het licht knopje rijkt.
Ik kijk, sta stil, verdoofd.
Het beestje is net te klein.
Om bij het licht te komen.
Het beestje is net te fijn.
Om het te vragen, naar mij te lopen.
Het beestje in mijn hoofd.
Wie had dat gedacht?
Wie heeft ooit zoiets geloofd.
Een beestje met zoveel pracht,,
Dat kleine beestje die het licht probeert aan te maken.
Als het in mijn lichaam weer donker is.
Het beestje dat mij weer vrolijk laat raken.
Als ik mij weer in het goede pad vergis.