De tijd voor een begin is eindelijk voor mij gekomen,
regen heeft weer plaats gemaakt voor een beetje zon.
Nu kan ik de nare momenten weer een beetje vergeten,
en concentreren op hoe het allemaal, lang geleden begon.
Het was een tijd waarin ik was jong en onervaren,
dat waren dagen waarin we gelukkig waren.
Dagen vol blijdschap en wederzijdse passie naar elkaar toe,
jammer dat je het moest beeindigen, kennelijk was je me moe.
Maar dat doet nu niet de regen wederkeren,
het doet me alleen naar de volgende van zulke momenten begeren.
Want ik weet dat op een dag ik mijn liefde aan iemand kan geven,
Het is soms wel jammer, wetend dat wij dit nooit meer zullen beleven.
Toch hou ik hoop en denk ik graag aan je terug,
ook al was het mijn liefde die fundament was voor onze brug.
Nu is de tijd van rouw na lange dagen weer voorbij,
want wetend dat een ander de pijn kent, dat maakt me vrij.