verloren vriendschap
lachten huilen praten
als er iets was had je dat in de gaten
we zaten elke dag bij elkaar
toch kwam er een moment toen was ik echt met je klaar
toch kwam er een moment toen was ik echt met je klaar
een vriendin hoor je te kunnen vertrouwen
een hechte band er mee op te bouwen
achter je rug om moet ze niet over je praten
maar ik vertrouwde je dus had het niet in de gaten
je vertelde elke geheim door van mij
toen ik er acher kwam was ik niet blij
toen ik er acher kwam was ik niet blij
maar zelfs dat heb ik je nog vergeven
waarom was ik vriendin gebleven
waarom was ik vriendin gebleven
toen ging je zelfs dingen verzinnen
wat dacht je er mee te beginnen
wat dacht je er mee te beginnen
ik moest van een ander horen wat je had zitten vertellen
wilde niks meer van je weten je hebt nog een paar keer geprobeert te bellen
wilde niks meer van je weten je hebt nog een paar keer geprobeert te bellen
je probeerde het nog goed te maken
maar hoe je toen was had ik toen wel in de gaten
maar toch doet een vriendin verliezen pijn
vooral op zo een manier is het helemaal niet fijn
maar hoe je toen was had ik toen wel in de gaten
maar toch doet een vriendin verliezen pijn
vooral op zo een manier is het helemaal niet fijn
Reacties op dit gedicht
| moongirl1982: | Donderdag, juli 27, 2006 08:51 |
| pijnlijk zeg dat iets zoiets al doet, groet moongirl1982 |
|
| Hilde: | Woensdag, juni 28, 2006 15:59 |
| ik ken dat gevoel heel goed, had zelf een super vriendin maar na 5 jaar heeft ze me laten vallen voor haar vriend. Omdat hij jaloers was op onze vriendinnenband...probeer je erover te zetten al doet het zo pijn maar weet er zijn genoeg mensen die jou vriendin wil zijn | |
Over dit gedicht
| Auteur: a shining star | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 28 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||