winter heerste onverbiddelijk
-voor dag en dauw- ijsgepegeld
kraakte onheilspellend echo
tussen stilte van de nacht
steels draaide tijd naar stonde
ontluikend –vertrouwd- in tred
zacht het vorstenhart beroerde
in lengte groeiend dagen
zonnestralen van geluk
smolt zijn ziel tot vruchtwater
stuwend de –verstrengeld- adem
hergeboren lentevrij
(uitdaging Lee-Anne)
Marjolein.: | Dinsdag, juni 27, 2006 15:30 |
Je schrijft apart (bijzonder) Ik ben er even stil van. Ja, uitdaging meer dan geslaagd, geloof ik. Liefs, |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 27 juni 2006 | ||
Thema's: |