Ach, soms doe je iets ondoordachts..
Of er het gebeurd gewoon onverwachts..
Niemand die het ooit maar in de hand heeft.
Soms lijkt het net of er niemand meer is die om je geeft..
Je voelt de eenzaamheid om je heen sluiten.
Op den duur durf je niet meer eens naar buiten.
Wetende dat mensen over je praten..
Al fluistert men, natuurlijk heb jij dat wel in de gaten.
Het diepe dal is ondoorgrondelijk overwinning..
Ik zeg niet dat het tijd is voor bezinning..
Maar, graaf “graaf” diep van binnen.
En ook jij zult deze moeilijke periode overwinnen.
Het maakt me niet uit..
Wat men over mij vertelt, het interesseert me geen ene “fluit”!
Ik doe mijn ding..
Ach, en natuurlijk zijn er altijd momenten dat ik wil dat het beter ging.
Maar, ik geniet van die “dingen” die ik nog wel kan doen.
En smelt als mijn dochters thuis komen, en me begroeten met één dikke zoen.
Zij die onvoorwaardelijk mij ondersteunen, en me ook niet op de proef stellen.
Echter het heerlijk vinden mij te vergezellen..
Met dit gedicht laat ik je bewust worden van het “heden”.
Kijkend naar “de” mogelijkheden, en vergelijk niet alles met het verleden.
Het verleden is voorbij, laat die gedachten achter en doe ze vergeten.
Maar ach, ook dat moet je zelf weten.
Ik zelf zal altijd blijven vechten..
En ben veel meer aan het gewone leven gaan hechten.
Geniet van het kleinste moment.
Onverwachts en zijn weergave niet kent.
RvM