Al wil je niet herhalen of vertellen..
Er is altijd wel één luisterend oor die je wel kan bellen..
Je verandert liever niets, en het gedicht je vreemd doet klinken..
Heeft het geen enkele zin je verdriet te verdrinken!!
Weiger de maatschappij je nog verder naar beneden te halen..
Hoe moet je dat aan je naaste “vertalen”?
Jaren lang is er wederzijds respect opgebouwd, en nu dit…
Door één stom ongeval “zit je in de shit”..
Opeens iedereen zich tegen je keert en zwijgt..
En jij de ruimte en gelegenheid niet meer krijgt..
Vechtend samen voor jullie toekomst en even geen zij..
Één toekomst is er altijd, en soms “heel dichtbij”..
Velen vrienden hebben ook ons verlaten!
Geen makkelijke periode, het geeft mij niet het recht hen te haten..
Sommige mensen zijn blind..
En sommige mensen die “nooit” één tegenslag ondervind?
Hoe dan ook, erg “erg” triest..
Het onzekere toekomstige leven waar jij voor kiest..
RvM