Schijn
De lucht was blauw, het zonnetje scheen.
Alles ging goed, dus liet ik je alleen.
Ik kwam terug, en kijk wat raar.
Een grote donderwolk, vlak boven jouw haar.
Eén keer hoefde ik maar te kijken, in je ogen, voor dat ik wist.
Eén keer hoefde ik maar te kijken, ik had me weer in je vergist.
Het ging niet goed, het was allemaal schijn.
Ik had je beloofd, nog één keer, en wij zouden nooit meer samen zijn.
Nu is het zover, met spijt moet ik je laten gaan.
Ik hou zoveel van jou, waarom heb je het gedaan?
Sorry, maar deze keer kom ik mijn belofte na!
denk ik...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: eVi ;) | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||