Gekwetst dat ben jij,
Is ons bestaan voorbij ?
Ik ben ook gekwetst,
Of heb ik het verpest ?
Is het allemaal mijn schuld ?
Ik kan het niet aan als jij zo naar mij brult !
Jij bent de reden waarom ik ween,
Maar jij bent zeker niet gemeen !
Ik heb zo’n een spijt,
En toch blijft mijn vraag ben ik je kwijt ?
Die momenten zal ik nooit vergeten,
door jou was ik bezeten!
Jij was degenen die mijn problemen zomaar konden vergeten,
Maar daarna wou ik door jou bijna niet eten !
Ruzie hebben is egt niet fijn,
Waarom die pijn ?
Ik heb zo voor jou gevecht,
En nu weer die pech !
Al die tranen,
Ik wou dat ze er nooit waren .
Mijn gevoelens voor u waren zoo sterk,
Maar het heeft niet gewerkt.
Je armen om me heen,
Mijn allergrootste liefde dat d8 ik drek meteen!
Afscheid van jou nemen dat nooit!
Misschien was mijn liefde voor jou niet voltooid.
Ik zou zeggen zo iemand als jou als ik je zie iedere keer
Zeg ik “ik wil geen ander meer” !
Dit gedicht ga ik nu laten,
Maar jou zal ik nooit verlaten !