veel,
veel te veel,
ik heb al te veel meegemaakt,
te veel voor een meisje van 14,
ik ben nog maar een meisje,
lijk zo blij,
heel normaal,
maar schijn bedriegt,
van binnen,
gevult,
gevult met levenservaring,
veel,
al veel te veel,
voor een meisje van 14,
zelfs veel volwassenen,
zelfs zij zijn vaak gevult,
gevult met minder levenservaring,
minder dan die van mij,
en als het nou,
allemaal positief,
of bijna allemaal positief was,
maar mijn levenservaring,
veel woede en pijn,
en heel veel verdriet,
waar ik met een traan,
een traan aan terug denk,
afgelopen december,
het leek een gewone maandagavond,
maar die avond,
hij heeft mijn leven veranderd,
het ergste wat me ooit overkomen is,
iets dat ik nooit vergeten zal,
in mijn geheugen geslagen,
met hamer en bijtel,
zo veel pijn geeft die herinnering,
een avond,
vol verdriet,
vol tranen,
waarom,
waarom?
niemand verdient zoiets,
niemand!
ik herinner me het,
als de dag van gisteren,
elke minuut,
met hamer en bijtel,
in mijn geheugen geslagen,
zo iets zie je in een film,
anders toch niet?
toch wel!
helaas!
ik weet het nog precies,
de volgende dag in de klas,
hoe ik het moest vertellen,
barste in tranen uit,
de ergste avond in mijn leven,
kan nooit meer gewist worden,
voor eeuwig,
met hamer en bijtel,
in mijn geheugen geslagen,`
mijn ergste ervaring,
dat er nooit,
maar dan ook nooit,
meer zo iets zal gebeuren
wantr dat,
dat is van al mijn levensevaringen,
het ergste,
het ergste wat mee ooit overkwam,
en dat mag nooit meer herhaalt worden!!!