Weer een nacht vol angst en pijn, waarom moest het er zijn ? Ik wil het niet, al die beelden en het verdriet. Ik weet het: ze komen dicht bij mijn verleden, ja, het verleden van ongeveer 9 jaar geleden. Ze had me geraakt met haar woorden en zinnen, ja, ze kwam te dicht bij me, van binnen. Ik weet het: ik moet ze toe laten, ik moet er van af om mezelf te haten. Maar weet nog niet hoe, maar naar therapie gaan is zeker wat ik doe. Ik was vannacht heel druk, ja, ik was van de dag nog zo stuk. Ik kon maar geen rust vinden vannacht, niks wat even verzacht. En maar blijven denken, wat gaat de dag me nou weer schenken. Nou, ik ben blijven liggen hoor, ik ga straks wel met schoonmaken door. Nu ga ik lekker onder de douche staan, en laat me even helemaal gaan. Dan ga ik weg met de groep hoor, ik ga er gewoon voor.
Jannie Hoogendam: | Vrijdag, juni 23, 2006 17:07 |
hEEL GOED VAN JE EN GENIET MET DE GROEP, OKE? KUSS JANNIE |
|
*~Lief meisje ~*: | Vrijdag, juni 23, 2006 14:52 |
Mooooi gedicht Super dat je er zo over kan schrijven. xxxxx en veel liefs. |
|
Anneke van Dijk-Ploeg: | Vrijdag, juni 23, 2006 14:52 |
op de duur worden die beelden minder en zul je beter slapen!! liefs, namasté, Anneke |
|
fran92: | Vrijdag, juni 23, 2006 14:38 |
go girl!! you can do it! liefs mij |
|
switi lobi: | Vrijdag, juni 23, 2006 13:03 |
Dat is op dit moment ook écht het belangrijkste, gá ervoor!! Dikke kus, liefsliefs...switi lobi |
|
Auteur: tulpje | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 23 juni 2006 | ||
Thema's: |