Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
lentegeur en verdriet
lentegeur en verdriet
soms bekruip mij het gevoel
dat ik eventjes moet wennen
wil dan het liefste evene hellemaal
niemand om mij heen hebben
ik dan dan even naar dat kleine plaatje
verstop me daar in het rustige bos
dan ga ik daar ven zitten
en mijn zilte tranen komen los
als het dan na een poosje
met mijn wenen is gedaan
loop ik nog heel venetjes
langs de mooie begroeide boslaan
ruik ik even aan de natuurbloemen
en door hun frisse lentegeur
krijgt mij leven ondanks droefheid
dan toch weer wat klentekleur
Reacties op dit gedicht
ZonnigZonnetje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Aquarel
:
Vrijdag, juni 23, 2006 20:06
Mooi, de troost die je in de natuur kunt vinden.
Groetjes, Aquarel
sunset
:
Vrijdag, juni 23, 2006 14:48
Dromerig meenemend droef-mooi neergezet.
Liefs, sunset
PS: Alleen jammer van die onnodige schrijffouten [Spellingscontroles zijn gratis hoor ;=)].
Over dit gedicht
Auteur:
ZonnigZonnetje
Gecontroleerd door:
Sunflower
Gepubliceerd op:
23 juni 2006
Thema's:
[Dromen]