Het regende was droevig weer,
Maar voor mij was het de laatste keer.
Op de dag dat de klokken voor het laatste zouden luiden,
En ik mijn leven van plan was te ruilen.
Ik voelde me raar, zwaar en licht,
Maar voor mij voelde het als een plicht.
Op de dag dat ik voor het laatste huilde,
En met leven met de dood zou ruilen.
Maar toen alles rond was en mijn laatste brief geschreven,
Overal was geweest en voor mijn gevoel alles in mijn leven had gegeven.
Realiseerde ik me net op tijd,
Dat ik niet wou ruilen ik had het veel te fijn,
En ging ik alsnog vrij uit.