geschreven voor een dierbare vrouwelijke collega
wanneer liefde niet meer daar is
en waar meningen zuchtend
in hevigheid uit één waaien
violen overgaan in klanken van weemoed
relaties breken in wisselende storm
liefde ontworteld onder dek van grijs
diep krassend in het gekerfde hart
tranen hozen in aanwakkering van kracht
liefde bedekt in geuren van voorheen
maar in voorwaarts verlangen
in verandering van tijd
de toekomst tegemoet
© Klaes 21-06-06
HIJ&ZIJ: | Donderdag, juni 22, 2006 17:20 |
Als alle onrust maar uitgesproken wordt, ook al is het al te laat, | |
mums: | Woensdag, juni 21, 2006 23:55 |
wat prachtig , deze woorden van medeleven ,voor je collega . Als er geen muziek meer in zit...tja...dan houd het op en maak je elkaar ongelukkig. liefs mums |
|
m@rcel: | Woensdag, juni 21, 2006 23:29 |
prachtig mooi geschreven door die persoon Liefs m@rcel |
|
elze: | Woensdag, juni 21, 2006 21:46 |
tja Klaes, wanneer woorden al gebroken zijn alvorens ze gesproken worden is het samenzijn een pijn laifs,,elze |
|
L!@: | Woensdag, juni 21, 2006 21:24 |
prachtig verwoord.. zou zomaar op mij van toepassing kunnen zijn,,,, laifs,, L!@ |
|
Simon ter Zee : | Woensdag, juni 21, 2006 20:45 |
uiteen waaien is beter Klaes, ik herken je uit duizenden verder! groet, S.t.Z | |
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 21 juni 2006 | ||
Thema's: |